Interview bewoonster mevrouw Wijnen en haar dochter Marlies, Villa Molenenk

Mevrouw Wijnen, een 84-jarige bewoonster van Domus Valuas, deelt haar ervaringen over de bijzonder warme eerste ontmoeting en de persoonlijke aandacht die ze momenteel krijgt. Haar dochter bevestigt de goede zorg voor haar moeder.

Eerste ontmoeting

Voordat mevrouw Wijnen bij ons kwam wonen, nu ruim vijf en halfjaar geleden, reden enkele medewerkers vanuit Deventer naar Zuid-Limburg om mevrouw beter te leren kennen. “Ik kan me nog goed herinneren hoe ze helemaal naar Zuid-Limburg zijn gereden en zelfs nog voordat de bakkerij dichtging, Limburgse vlaai mee terug naar huis namen. Er was namelijk een flinke file, omdat een vrachtwagen op de snelweg bieten had verloren. Ze kwamen die dag naar mij toe om mijn wensen en behoeften te bespreken en maakten persoonlijk kennis door een huisbezoek. Dat was heel fijn,” vertelt Mevrouw Wijnen.

Dicht bij de kinderen en kleinkinderen

Opgegroeid in midden-Limburg en later verhuisd naar Groningen voordat ze terugkeerde naar Zuid-Limburg, voelde Mevrouw Wijnen zich aangetrokken tot Domus Valuas vanwege de nabijheid van haar kinderen en kleinkinderen in Deventer. Marlies vult aan: “Voor ons was het echt een cadeautje dat mijn moeder hier is komen wonen. We hebben verschillende locaties bezocht en hier voelde het meteen goed aan. Het is extra speciaal dat ik nu gewoon langs kan komen om even koffie te drinken.”

Herinneren van de laarzen

Over de ontvangst benadrukt Marlies het open en gastvrije karakter van het personeel. “Ze wilden begrijpen wat belangrijk was voor mijn moeder en deden moeite om de overgang soepel te laten verlopen. Zelfs bij de voordeur stond men klaar om haar welkom te heten. En de geboden aandacht tot in de details, zoals het herinneren van kleding die ze droeg toen ze aankwam, getuigt van hun betrokkenheid.” Mevrouw Wijnen vult aan: “Ja, dat weet je nog goed. Ik was namelijk een laars kwijt en toen ik dan aan een medewerker vertelde, zei ze: “Oh, dat is er één van het paar dat u droeg op de dag van aankomst op de villa!”

Troost bieden op moeilijke momenten

Mevrouw Wijnen en Marlies zijn beiden vol lof over de zorg en aandacht die Mevrouw Wijnen hier ontvangt. “De medewerkers doen echt moeite om de bewoners te leren kennen en geven aandacht, zowel bij blije als verdrietige momenten,” zegt Marlies. “Dat is super waardevol, vooral omdat wij er als kinderen niet altijd kunnen zijn. “Mevrouw Wijnen knikt instemmend. “Ik herinner me nog een moment waarop een verzorgster meer dan een uur bij me zat en met me praatte toen een goede vriendin overleed. Dat was echt heel waardevol voor mij, vooral ‘s nachts als ik daar in mijn eentje had moeten zitten huilen. En ondanks de moeilijke tijden wordt er nog steeds veel gelachen door de medewerkers.”

Bekijken van oude foto’s

Tijdens het interview geeft mevrouw Wijnen aan dat ze bang is om iets verkeerd te zeggen, ze geeft aan dat ze soms zegt dat het buiten sneeuwt, en dan zijn het de bloesems van een boom. Ik vraag haar of ze foto’s van vroeger heeft, er wordt een fotoalbum tevoorschijn getoverd. De stemming en het gesprek verandert. “Kijk, dat was je als juf! Zegt Marlies. Mevrouw Wijnen vult aan: “Juf voor kinderen met gedragsproblemen, daar op de foto, mijn eerste autistische kindje.”

Het verhaal van Mevrouw Wijnen en Marlies benadrukt de persoonlijke aandacht en zorg die Domus Valuas biedt, en hoe dit een positief verschil maakt in het leven van haar bewoners. Kom ook van de sfeer van persoonlijke aandacht proeven tijdens een van onze inloopdagen.