25 november 2023
Aan het einde van de middag loopt Jan Oldenburg behoedzaam met zijn rollator de lift uit, vanuit zijn appartement op de bovenste verdieping van Klein Engelenburg. Door de hal met symmetrische trap en gebrandschilderde ramen, waar de vleugel staat die elke vrijdagmiddag het middelpunt van een concert is. Door de salon waar het linnen al op tafel ligt voor het diner, loopt hij naar het terras met uitzicht op de tuin. Nog even wat buitenlucht. “Ik kom graag buiten.” Op een stoel op het terras vertelt meneer Oldenburg over leven en wonen in Klein Engelenburg. “Wij komen uit de buurt, uit Vorden. Het was onze droom om in een mooi huis op het platteland te wonen. Dat is gelukt. Mijn vrouw Ineke had veel zorg nodig. Die kon ik haar geven maar het werd erg zwaar. Op advies van mijn zoons zijn we hier naar toe gegaan. Ik vond dat aanvankelijk erg moeilijk, ik wilde haar niet uit handen geven. Mijn vrouw kon dagelijks voor een dagprogramma naar de Orangerie, hier naast het hoofdgebouw. Ik ben blij dat we het gedaan hebben.”
“Ineke is bijna twee jaar geleden overleden. En hoewel ik hier gedwongen door de omstandigheden ben komen wonen, heb ik geen moment overwogen om weg te gaan. Ik voel me vertrouwd, ik heb het hier uitstekend. Ik ben in mijn sas met de verzorging en met de mensen kan ik aardig opschieten.”
25 november 2023
Zaineb Alsafi is als echte Zwollenaar heel blij dat ze op deze bijzondere plek leiding mag geven aan een enthousiast zorgteam en de dagelijkse gang van zaken in goede banen kan leiden. Door de kleine schaal van Coestraete zijn we hier, bewoners en medewerkers, één team en daar wil ik graag voor klaar staan.”
"*" geeft vereiste velden aan
