15 maart 2024

Een nieuw thuis in Zorgvilla Holland

Mevrouw Rinie van Bremen-Jansen woont nu ruim een jaar in Zorgvilla Holland in Baarn. Hier biedt Domus Valuas particuliere zorg voor 33 senioren met een zorgbehoefte. Ze is blij met de keuze die ze zelf gemaakt heeft, zegt ze met nadruk, en haar zoon René bevestigt haar woorden met een lach. Ook hij is er blij mee. “Er is een last van mijn schouders afgevallen. Ik laat haar hier met een gerust hart achter.”

Koninklijk onderkomen

Mevrouw Van Bremen is nu 94 en iets meer dan een jaar geleden nam ze een besluit. Alleen thuis wonen in het mooie huis aan een weiland aan de rand van Soest was geen optie meer. “Als je ooit wat zoekt, moet je naar het witte huis gaan kijken”, had iemand haar al eens verteld, doelend op het statige huis aan de Javalaan. Holland heeft een Oranje-verleden, het is een koninklijk onderkomen. Ooit eigendom van koning Willem II, en de woning van zijn vrouw Anna Paulowna. Ook de koninginnen Emma, Wilhelmina en Juliana kwamen er vaak over de vloer. Voor het pand staan vier statige bomen, genoemd naar de dochters van koningin Juliana. Holland kijkt uit op de Torenlaan. Met een beetje fantasie zou mevrouw Van Bremen haar oude woning in de verte kunnen zien.

De sfeer voelde meteen goed

“Toen we gingen kijken, konden we kiezen uit een appartement aan de voor- en achterzijde van het pand”, vertelt mevrouw van Bremen. De sfeer voelde meteen goed, zeggen ze allebei, en zijn moeder vult aan: “Als ik het wil, moet ik het nu doen, dacht ik.” Ze koos voor het ruime uitzicht in de richting van haar oude woonplaats. Het uitzicht aan de achterkant doet daar niet voor onder, want Holland grenst aan de Pekingtuin, een stijlvol aangelegd park waar je heerlijk kunt wandelen. “Al in het vroege voorjaar kun je heerlijk zitten in de eigen tuin, die grenst aan het park, en je zit hier zó in het dorp”, zegt René.

Het voelt aan als thuis

Mevrouw Van Bremen is omringd door haar eigen spullen. “Het is allemaal van mij.” Ze wijst om zich heen naar de kastjes, vaasjes en de klok die haar dierbaar zijn. De kamer is heerlijk hoog. “Zo deden ze dat vroeger!” Ook elders in Holland is het goed toeven, vinden moeder en zoon. “Er zijn verschillende mooie ruimtes waar je kunt zitten. Bij de tuin is bijvoorbeeld een prachtige rode kamer. Het voelt hier als een thuis”, zegt René.

Je bent altijd welkom om mee te eten

Ze moest wel even wennen, zegt hij, want zijn moeder had best wat moeite met contact leggen. “Ik kon altijd aanschuiven bij de maaltijden en haar daarbij een beetje helpen. Je bent altijd welkom om mee te eten, je moet het wel even aangeven zodat de koks er rekening mee kunnen houden.” Zijn moeder is weer wat aangekomen sinds ze in Holland woont. Ze geniet van de vers bereide maaltijden, die gezamenlijk genuttigd worden. Haar ontbijt eet ze liever op de eigen kamer. “Haar persoonlijke voorkeuren worden onderling goed gecommuniceerd”, zegt René.

“Als ik bel dan komen ze”

De zorg is prima, en dat geeft hem een rustig gevoel. René vervolgt: “Toen ze nog alleen thuis woonde belden we elke dag. Als je dan geen contact krijgt maak je je toch zorgen. Die onzekerheid is weggevallen.” “Ze zorgen goed voor me”, zegt zijn moeder. “Het zijn lieve meiden. Ze hebben tijd voor me. Ik kan zelf zeggen wanneer ik naar bed wil en als ik bel dan komen ze.” Ook over locatiemanager Nienke van Ouwerkerk zijn ze goed te spreken. Even komt mevrouws Twentse nuchterheid tevoorschijn: “Ik heb geen last van haar.” “Ik heb het gevoel dat ze het hier goed op orde heeft”, zegt haar zoon.

Sjoelen heeft ze zelf geïntroduceerd

Mevrouw Van Bremen geniet van de activiteiten in Holland. Ze is hardhorend, dus de wekelijkse concerten zijn minder aan haar besteed, maar ze neemt actief deel aan onder meer het bloemschikken en het sjoelen, dat ze zelf geïntroduceerd heeft.